Euronews’in yorumuna göre pek çok Parisli, şehirlerinin bu yılki Yaz Olimpiyatlarına ev sahipliği yapmasından özellikle memnun değil.
Başkan Emmanuel Macron’un etkinliği bir “halk bayramına” dönüştürme isteğine rağmen, açılış törenine katılmak için en az 2.700 avroluk bilet ve etkinliklerin neredeyse tamamını görmek için harcanan birkaç yüz avroluk masraf, en azından ilk kez yeterli olabilir. BGNES, Fransızların şikayet etmek için iyi bir nedeni olduğunu yazıyor.
Ancak pek çok kişi, turistlerin ve yatırımcıların başkente akın ettiği, enflasyonun ve yaşam maliyeti krizinin yaşandığı bir dönemde, Olimpiyatların Fransız ekonomisine çok ihtiyaç duyulan desteği sağlaması gerektiği yönündeki eski atasözünü hemen dile getirdi.
Yatırımın geri dönüşü zayıf
Geçmiş olimpiyatlar bize, etkinliğin çoğunlukla mali bir çukur olduğunu söylüyor.
Lozan Üniversitesi coğrafya ve sürdürülebilirlik profesörü Martin Müller euronews’e şöyle konuştu: “Bunun nedeni, birçok ev sahibinin etkinlik sonrasında sınırlı kullanıma sahip özel altyapıya çok fazla para harcaması.”
Soçi 2014 Kış Olimpiyatları’ndan beri devam eden altyapı bakımının o tarihten bu yana yıllık 1 milyar dolardan (920 milyon Euro) fazla bir yük oluşturduğu ortaya çıktı.
Müller’in “maliyetleri hafife almak ve faydaları fazla vaat etmek” olarak adlandırdığı şey, ev sahibi şehirlerin nadiren başa baş olduğu anlamına geliyor. Modern Olimpiyat tarihinde galibiyetlerin mümkün olduğu kanıtlanmıştır, ancak bunlar açıkların önemiyle karşılaştırılamaz.
Los Angeles’ın 1984’te elde ettiği rekor galibiyet özel koşullar altında gerçekleşti: Kaliforniya şehri tek adaydı ve bu nedenle Uluslararası Olimpiyat Komitesi’nden (IOC), yeni bir altyapı inşa etmek yerine mevcut altyapıyı kullanma hakkı da dahil olmak üzere daha gevşek şartlar alabilirdi. yeni bir tane.
Benzer bir senaryo yakın zamanda Paris ve Los Angeles’ın tek şehir olduğu ancak Los Angeles’ın Oyunlar için teklif vermekten vazgeçtiği dönemde yaşandı.
Muller, “1984’teki durumun tekrarlanmasını önlemek için, IOC iki Olimpiyatı aynı anda ödüllendirdi” dedi ve Oyunları 2024’te Paris ve 2028’de Los Angeles’a verdi.
Olimpiyatlara ev sahipliği yapmanın gerçek ve şaşırtıcı maliyeti, özellikle teklif vermenin pahalı olduğu göz önüne alındığında, pek çok şehri teklif vermekten caydırıyor.
Dış İlişkiler Konseyi’nden (CFR) James McBride ve Melissa Mano, “Tokyo, başarısız 2016 teklifine 150 milyon dolar kadar harcadı ve başarılı 2020 teklifine bu miktarın yaklaşık yarısını harcadı” dedi. “Toronto, 2024 ihalesi için gerekli olan 60 milyon doları karşılayamayacağını belirledi” diye eklediler.
Çok güçlü bir IOC mi?
Bazı uzmanlar, teklif veren şehirler arasında seçim yapma ve ev sahibinin uyması ve ödemesi gereken altyapı veya biletlere ilişkin koşullar getirme yetkisine sahip olan IOC’nin pozisyonuna fazlasıyla olumlu işaret ediyor; bu arada, IOC’nin getirdiği finansal risklerin çok azını paylaşıyor veya hiçbirini paylaşmıyor. şehirler karşı karşıya.
Circus Maximus: Olimpiyatlara ve Dünya Kupasına Ev Sahipliği Yapmanın Arkasındaki Ekonomik Hisse kitabının yazarı Profesör Andrew Zimbalist, “IOC daha büyük miktarda uluslararası, televizyon ve üst düzey sponsorluk parasını paylaşabilir” dedi.
IOC, Olimpiyat yayın standartları üzerinde tekel sahibi olan ve şartlarını diğer medyaya dikte etmesine olanak tanıyan Olimpiyat Yayın Hizmetleri (OBS) sayesinde önemli miktarda gelir elde ediyor. Ancak bu gelir, ev sahibi şehrin organizasyon komitesiyle paylaşılmıyor ve bunun yerine milyarlarca dolarlık bir fatura ortaya çıkıyor.
Fransız gazetesi Le Monde’un Ocak ayında bildirdiği gibi, güçlü OBS’ye, Paris’teki Olimpiyatların yayınlanmasında çalışması beklenen 8.000 kişiye, normalde yasaların gerektirdiği gibi haftalık izin verilmesini engellemesine olanak tanıyan geçici bir kararname bile verildi.
Uzmanlar, IOC’nin gücünü ve finansal riskleri paylaşma konusundaki isteksizliğini azaltmak için çeşitli yollar önerdi.
Zimbalist, “Daha ilginç çözüm, yaz oyunları için kalıcı bir mekan ve kış oyunları için de kalıcı bir mekana sahip olmaktır” dedi.
Peki bu kadar büyük bir değişim coşkuyla karşılanır mı? Pek çok kişi Olimpiyatları yumuşak gücü istihdam etme ve kullanmanın bir yolu ve ev sahibi ülkenin hükümetinin ülke içindeki imajını iyileştirmesine yardımcı olan bir etkinlik olarak görüyor.
Sınırlı iş fırsatları
Politikacılar Olimpiyatlara ev sahipliği yapmayı teşvik ederken genellikle inşaat ve konaklama sektörlerinde iş fırsatları sunuyorlar.
Paris 2024 organizasyon komitesi, “181.000’den fazla seferber edilen iş” sayesinde etkinliğin “faaliyetleri ve istihdamı teşvik edecek bir araç” olacağını iddia ediyor. Bu rakamın, özel olarak bu etkinlik için yaratılan işleri ve bir şekilde Olimpiyatlara dahil olacak ancak halihazırda mevcut olan işleri içerdiğini belirtti.
Bu, beklenen sızıntı etkisinin herkes tarafından hissedilmeyeceği anlamına gelir.
Robert Baade ve Victor Matheson, 2016 yılında yaptıkları In Search of Gold: The Economy of the Olimpiyat Oyunlarında, “Resepsiyon görevlilerine ve otel odası temizlikçilerine ödenen ücretler muhtemelen büyük ölçüde değişmeyecek” dedi.
Aslında birçok durumda, “oteller (restoran zincirleri, araç kiralama acenteleri, havayolları ve benzeri işletmelerin yanı sıra) ulusal veya uluslararası mülkiyette olduğundan, kurumsal karlardaki bu artış ev sahibi şehirde kalmaz, bunun yerine bölgeyi terk eder. ” diye açıkladılar.
Olimpiyat komiteleri, en iyi koşullar altında gerçekleştirilebilmek için aynı zamanda büyük ölçüde gönüllülere (bu yaz Paris’te 45.000 kişi) güveniyor ve bu gönüllüler tanım gereği ücretsiz.
Gönüllülük size bazı yarışmalara ücretsiz giriş gibi bazı faydalar sağlayabilir. Ancak maaşın olmaması, özellikle bu dönemde pansiyon ve otel odalarının hızla artan fiyatları nedeniyle Paris’te veya komşu banliyölerde konaklama sağlamanın kolay olmayacağı anlamına geliyor.
Günlük yaşamın bozulması
Turist akınıyla başa çıkmak için metro bileti fiyatının geçici olarak 4 avroya yükselmesi (normalde 2,15 avro) ve Paris bölgesi başkanı Valérie Pecres’in yerel halka Olimpiyatlar sırasında evden çalışmalarını tavsiye etmesi arasında pek çok kişi, Beş haftalık ücretli izinlerinin bir kısmını Temmuz ve Ağustos aylarında Paris’ten ayrılmak için kullanacaklar.
Fransa’nın başkentinden kaçamayanlar için Olimpiyatların bu iki haftası ve Paralimpik Oyunları’nın da devam ettiği bu iki hafta bir kabusa dönüşebilir.
Bunun genel turizmi nasıl etkilediği konusunda ise fikir birliği karışık.
CFR’den McBride ve Mano, “Londra, Pekin ve Salt Lake City’nin hepsi Olimpiyat Oyunları yıllarında turizmde düşüşler gördü” dedi.
Öte yandan, 1990’ların başındaki Barselona gibi diğer şehirler de Olimpiyatlardan sonra turizmde artış yaşadı. Ancak Katalan şehri, dünyanın en çok ziyaret edilen ülkesinin başkenti olan Paris’in mevcut çekiciliğiyle karşılaştırılamazdı.
Profesör Müller, Paris hakkında “Olimpiyat turistleri büyük ölçüde zaten gelecek olan diğer turistlerin yerini alacak” dedi. Olimpiyatların Fransız başkenti üzerinde yaratacağı ekonomik etkinin muhtemelen önemsiz olacağını tahmin etti.
“Örneğin Londra’da yapılan araştırmalar, 2012 Olimpiyatları sırasında şehirde önceki yazlara göre daha az turist bulunduğunu ortaya çıkardı” dedi.
Dolayısıyla Oyunlara ev sahipliği yapmak, umdukları Olimpiyat altını olmayabilir.
